Σε ένα εντυπωσιακό τμήμα του ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 στο Ρέθυμνο, περπάτησε ο ΕΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ την Κυριακή 8 Μαρτίου του 2020.
Το τμήμα αυτό ξεκινά από την ιστορική Μονή Αρκαδίου και ελίσσεται σε μια περιοχή με έντονα ιστορικά και θρησκευτικά στοιχεία με σημαντικότερο την αρχαία Ελεύθερνα. Το τμήμα του Ε4 που περπατήσαμε είχε αφετηρία λίγο μετά το Αρκάδι όπου από συνδυασμό μονοπατιών σε φρυγανώδη βλάστηση και αγροτικών δρόμων, αφού περάσαμε από τα ερείπια της παλαιάς μονής του Ιωάννη του Προδρόμου και τον σπηλαιώδη ναό του Αγίου Αντωνίου με τους τάφους στο εσωτερικό του, μας οδήγησαν στην Ελεύθερνα.
Στο σημερινό χωριό ξεχωριστή θέση κατέχει το σύγχρονο μουσείο το οποίο και επισκευθήκαμε θαυμάζοντας τα εντυπωσιακά εκθέματα από τις ανασκαφές της αρχαίας πόλης . Στην συνέχεια το μονοπάτι που ξεκινά μέσα από το σημερινό χωριό της Ελεύθερνας, μας κατέβασε αρχικά από την μία πλευρά της καταπράσινης ρεματιάς στη θέση Ορθή Πέτρα όπου έχει έρθει στο φως η νεκρόπολη των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων και άλλη πλευρά μας ανέβασε νότιο τμήμα του επιμήκη λόφου Πρινέ (από μαργαϊκό ασβεστολιθικό πέτρωμα) ,στο σημείο που βρίσκεται ένα τμήμα της βάσης του βυζαντινό-μεσαιωνικού “Πύργου της Ελευθέρνας” με την εντυπωσιακή θέα στην γύρω περιοχή.
Πριν όμως τον πύργο και λίγο πριν την κορυφή μπήκαμε και θαυμάσαμε τις τεράστιες λαξευμένες στα βράχια δεξαμενές με το εντυπωσιακό μέγεθος και τις συμμετρικές κολώνες στο εσωτερικό τους.
Το όμορφο μονοπάτι συνεχίζει προς την ακρόπολη της αρχαίας πόλης στα βόρεια του λόφου και στην συνέχεια κατεβαίνει ξανά σε διπλανή λαγκαδιά όπου έχει ανασκαφεί ένα μικρό μέρος της αρχαίας Ελευθέρνας.
Η Ελεύθερνα ήταν κατά την αρχαιότητα πόλη της Κρήτης. Την πόλη ίδρυσαν οι Δωριείς τον 9ο αιώνα π.Χ. στη διασταύρωση των δρόμων που ένωναν τις πόλεις Κυδωνία, Κνωσσό και το ιερό στο όρος Ίδη. Σύμφωνα με την παράδοση η πόλη έλαβε το όνομα της από τον Ελευθήρα, έναν από τους Κουρήτες που προστάτευαν το νήπιο Δία κρούοντας τις χάλκινες ασπίδες τους για να μην ακούσει το κλάμα του ο πατέρας Κρόνος και τον φάει.
Το 2010 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη στην περιοχή διπλού τάφου ηλικίας 2.700 ετών, που έκρυβε περισσότερα από 3.000 φύλλα χρυσού και την πρώτη απεικόνιση της µέλισσας ως θεάς. Η συνέχεια ξανά ανηφορική σε διπλανό λόφο μας έφερε μετά από διαδρομή αρχικά σε δρόμο και στην συνέχεια σε μονοπάτι που διέσχισε το πανέμορφο κυπαρισσόδασος στην ρεματιά κάτω από το γραφικό χωριό ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ όπου και τερματίσαμε την εντυπωσιακή διαδρομή μας.
Οι Μαργαρίτες είναι ένα χωριό του Μυλοπόταμου χτισμένο σε σε υψόμετρο 300 μ. Στις βενετικές πηγές αναφέρεται ως Magarites,Magharites και Margarites και κατά το παρελθόν υπήρξε έδρα της επαρχίας Μυλοποτάμου (περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας).
Οι σημερινές Μαργαρίτες αποτελούν πόλο έλξης για τους επισκέπτες, καθώς διαθέτουν μοναδικό χρώμα και χαρακτήρα, που το οφείλουν κυρίως στα παλιά πέτρινα, πολλά αναπαλαιωμένα σήμερα, αρχοντικά και στα πολλά στενά σοκάκια που τα διασχίζουν. Περπατήσαμε για λίγο ανάμεσα τους θαυμάζοντας το όμορφο γραφικό χωριό πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής,γεμάτοι όμορφες εικόνες μιας ακόμα εξόρμησης στις όμορφες “γωνιές” του τόπου μας.
Κείμενο φωτογραφίες Ανδρέας Λουκάκης
ΕΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ